Teorija sportskog treninga je naučna, nastavna, metodološka i praktična disciplina, koja izučava kineziološke, antropološke, metodološke i metodičke zakonitosti planiranja, programiranja i kontrole sportskog treninga. U najširem smislu teorija sportskog treninga proučava zakonitosti transformacionih procesa (adaptacije) antropoloških karakteristika sportista, kao i višedimenzionalnog, dinamičkog i složenog sistema, u cilju maksimiziranja potencijala organizma za postizanje najviših sportskih dostignuća.
Zahvaljujući teorriji sportskog treninga, kao naučnoj disciplini, tačno se zna šta se dešava u organizmu sportiste pod uticajem vrlo napornog trenažnog rada i velikih naprezanja tokom takmičenja, šta se dešava u nervnom sistemu tokom učenja određenih tehničkih i taktičkih znanja, kako pripremiti sportiste u uslovima visinskog treninga i na koji način osigurati kvalitetnu ishranu u uslovima aerobnih i anaerobnih opterećenja ili opterećenja usmerenih na razvoj snage.
Iako je nauka o sportu, posebno teorija sportskog treninga, mlada naučna disciplina, danas raspolažemo sa vrlo značajnim podacima o najboljim biomehaničkim analizama kretanja i pokreta. Na osnovu njih se može efikasno kontrolisati proces učenja motoričkih znanja. Teorija i metodika sportskog treninga koristi, obrađuje i transformiše u novo naučno saznanje informacije od niza antropoloških nauka.
Osnovni cilj teorije sportskog treninga je utvrđivanje zakonitosti funkcionisanja integralnog sistema, koga čine: sportista, sportska aktivnost i sportska sredina (sportisti, treneri i njihov međusoban odnos). Sledeći bitan cilj teorije sportskog treninga je utvrđivanje zakonitosti po kojima je moguće definisati karakteristike sportske aktivnosti, koje su rezultat strukturalnih, biomehaničkih, funkcionalnih i drugih analiza (osnovna znanja o specifičnostima pojedinih sportskih disciplina). Sledeći cilj teorije sportskog treninga je da se utvrde zakonitosti, koje omogućuju analizu ličnih karakteristika sportiste (sposobnosti, osobina i karakteristika, koje omogućuju postizanje visokih sportskih rezultata).
Zadatak teorije sportskog treninga je da odgovori na pitanje "Od kojih osobina, sposobnosti i karakteristika sportista zavisi postizanje sportskog rezultata i kakve su njihove međusobne relacije?" Realizacija ciljeva teorije sportskog treninga i utvrđivanje zakonitosti je moguće i uspešno, ukoliko se naučni pristup bazira na takvim metodološkim postupcima, čiji su osnovni strukturalni elementi: naučni eksperiment, dijagnostičke metode, statističke i kibernetičke metode.
