_komercijalizacija-i-dehumanizacija-sporta.jpg "Komercijalizacija i dehumanizacija sporta")
Iako je svha ovih praznika sumiranje godišnjih aktivnosti i postavljanje pozitivnih stvari u prvi plan, ja za kraj 2012. i početak 2013. godine postavljam dilemu o prekomernoj komercijalizaciji i dehumanizaciji sporta u svrhu što većeg profita.
U ekonomskome smislu profitabilnost profesionalnog ili takmičarskog sporta kao područja za ulaganje velikih finansijskih sredstava, zavisi jednostavno rečeno, od pobeda kao i rezultata na takmičenjima bilo na klubskom ili reprezentativnom nivou, budući da pobeda (dobar rezultat) osigurava vidljivost na tržištu.
Kada financijski interesi počnu preovladavati u sportu, a ako znamo da je poslovni smisao povećati povrat ulaganja smanjivanjem same nesigurnost ishoda koja je pokretačka snaga sporta. Onda je sledeći je logični korak u poslovno orijentiranom pristupu navođenje sportiste da pokušaju biti uspešniji nego što im to dozvoljavaju njihove prirodne sposobnosti. Danas je najočiglednija posledica toga sve učestalija pojava preteranoga treniranja i dopinga, iako postoje i druga povezana područja u kojima se nuspojave komercijalizacije sporta pokazuju suptilnije, odražavajući indirektno "ekonomski prouzrokovano" nasilje koje se javlja u sportu.
Prva stvar koju treba naglasiti je da se za nagli porast incidenata povezanih s dopingom može povući paralela u nedavnoj pojavi težnje za profitom u sportu. Između različitih nepravilnosti koje proizlaze iz kolonizacije sporta i tela sportiste, a koju sprovode poslovni krugovi, pojavljuje se traženje opravdanja za varanje, posebno za sve veću pojavu dopinga radi uzvraćanja istom merom, što se opravdava potrebom da se "poravna teren". Najnovija pojava u tom pogledu je velik interes za najnovije tehnike istraživanja. Pored toga, organizovani način na koji se krše pravila i sportska etika doveo je do razvoja vlastitih oblika kontrole i vlastitih procesa inovacije, koji predstavljaju nove izvore prisile nad sportistima.
S jedne strane, budući da su takmičarsko okruženje i tabuizirana priroda teme pokrenuli "zakon ćutnje", oni koji progovore bez obzira jesu li to nekadašnji varalice pokajnici, ljudi koji nastoje sprečiti da varanje postane pravilo igre ili su to sportski puristi, moraju se suočiti s pretnjama, osvetničkim napadima i uznemirivanjem. S druge strane, zbog stalne prisile da se bude jedan korak ispred protivnika (koje se vidi kao potencijalne varalice), oni koji uzimaju i nabavljaju supstance za doping stalno su zainteresirani za nove načine dopinga, što danas može značiti izlazak izvan poznate i relativno kontrolisane teritorije uzimanja nedopuštenih sredstava, prema eksperimentiranju s biotehnologijom i genskom terapijom.
Oblici zavisnosti koji su dirktna posljedica širenja ovog novog i opasnog nadmetanja u sportu tragična su ilustracija činjenice da zavisnost o sistemu kojim dominiraju ekonomski aspekti ima svoju cenu: fizičku i psihičku zavsinost koja vuče sportiste da budu zavisnici od nedozvoljenih sredstava, koja dalje spiralom može voditi u smrt.
Na kraju to je u suštini moj stav koji i ne morate da deliti samnom ili se složiti stim, ipak ova društva se demokratiziraju i svako ima svoje poglede. Zato požtavani čitaoci iskreno vam želim srećne novogodišne i bočić praznike, puno zdravje sreće i radosti u novoj godini
