Koncepti društvene kohezije, socijalne integracije i socijalne inkluzije su povezani jedni sa drugima. Što bi rekli Von Sterkenberg i Von Botenburg (Van Bottenburg & Van Sterkenburg 2005) ovi koncepti se preklapaju i odnose se na rečenicu "dobar osećaj" kao procesi jedne države, koji se suprostvljaju "tamnoj strani" segregacije, izolacije i fragmentacije. Uslovi odražavaju moć društvene interakcije kao rezultat individualne i uzajamne koristi od njega. Ovi uslovi odnose se na, individualne i društvene koristi stečene kroz socijalne veze. Pojedinačna ili društvena prednost koja je stečena kroz socijalno povezivanje unutar i kroz sam sport, sadrži, između ostalog, reciprocitetni razvoj izgradnje uzajamnog odnosa i prijateljstva, izgradnje međusobnog poverenja i razvoja ličnih i socijalnih sposobnosti.
Na praktičan način, koristeći društvene veze stečene kroz sport može se doći do raznih pozitivnih akcija u svakom društvu, poboljšanja nivoa i kvaliteta života itd. Sport može da doprinese socijalizaciji i povećanju poverenja kod individue, kao i društvenoj emancipaciji različitih socijalnih grupa u društvu.
U sociloško-sportskoj literaturi, upotreba termina društveno povezivanje kroz sport, često se opisuje sa konceptom društvenog kapitala. Kada je reč o društvenom kapitalu, mnogi stručnjaci, naučnici, sociolozi, psiholozi, sportski menadžeri i ostali, prave evidentnu razliku između povezivanja društvenog kapitala i premošćavanja društvenog kapitala. Pod terminom povezivanja drušvenog kapitala smatra se povezivanje veze između istomišljenicima ili jačanje homogenosti. Grade se jake veze, ali takođe mogu dovesti do većh standarda sa izuzetkom onih koji ne ispunjavaju uslove Schuler, Baron i Field (Schuller, T., Baron, S. i Field, J., 2000), dok se pod terminom "premošćenje društvenog kapitala" podrazumeva izgradnja veza između heterogenih grupa: hipotetički rečeno da će biti više ranljivi, no što će isto tako izazvati socijalnu inkluziju" Schuler, Baron i Field (Schuller, T., Baron, S. i Field, J., 2000).
U sportskim krugovima postoji veliko uverenje da je on sam (sport) važan instrument za podsticanje tih međusobnih veza odnosno procesa povezanih sa društvenom intervencijom, socijalne kohezije i izgradnje socijalnog kapitala. Regulatorna interakcija licem u lice kod pojedinaca u različnim društvenim nivoima koji je karakterističan samo za sport kao društveni segment, naročito u kolektivnim (timskim) sportovima, je pod hipotezom da može povećati socijalnu kohezija i društveni kapital, kako na lokalnom tako i na nacionalnom nivou. U njegovoj ulozi sport kao sredstvo za inkluzivno društvene promene je oblast u kojoj nacionalne vlade generalno žele da podstaknu, premošćavajući društveni kapital umesto povezivanja društvenog kapitala.