_teritorijalne-zajednice-u-sportu.JPG "Teritorijalne zajednice u sportu")
Ljudske zajednice su takođe vezane za sport, i to kako etničke, tako i teritorijalne. Što se tiče prvih, danas su poznata svetska takmičenja u svim sportovima među različitim nacijama, kako kontinentalna, tako i svetska. Identifikacija s pripadnicima pojedinih nacionalnih zajednica je vrlo izražena i ide dotle da u vreme velikih svetskih takmičenja ili takmičenja unutar kontinenata, "kafići" okupljaju svoje goste oko velikih TV- ekrana kako bi identifikacija bila kolektivna, a ne individualna. Na tim mestima prisutno navijanje čuje se i izvan objekata, posebno kada nacionalni tim postigne uspeh.
Međutim, to nije jedini način identifikacije sa svojim ljubimcima. Svaki veći grad ima svoj klub, a u zavisnosti o veličini grada i po nekoliko klubova koji imaju svoje ljubitelje, s kojima se stanovnici grada ali i šire regije identifikuju. Isto tako, postoje razne vrste teritorijalnih zajednica koje se međusobno bitno razlikuju u pogledu postojanja različitih sadržaja za zadovoljavanje potreba stanovništva, pa i u pogledu broja i veličine sportskih objekata. Postoje takođe i značajne razlike i među različitim vrstama sportskih objekata, čak i unutar jedne vrste teritorijalne zajednice. Kod nas velika je razlika i među gradskim naseljima koja imaju daleko više sportskih terena, dok je u ruralnim seoskim sredinama broj veoma manji.
Ali kod nas je veoma zanimljivo da su seoska naselja bolje opremljena od prigradskih. Isto je tako porazno da u seoskim i prigradskim naseljima uopše nema ostalih sportskih objekata. U pogledu specifikacije sportskih sadržaja, vidi se kako su u gradu daleko najveće površine sportskih igrališta, ali i svih ostalih sportskih sadržaja (igrališta u vrtićima i školama, školske i sportske sale, zatvoreni i otvoreni bazeni i dr.). U gradu je smešteno oko 68% svih sportskih objekata, a ostatak u ostalim naseljima. Indikativna je i nešto lošija opremljenost prigradskih naselja od seoskih.
Grad je, međutim, relativno daleko lošije opremljen nekim sportskim sadržajima od prigradskih i seoskih naselja, jer su površine po stanovniku ili broj stanovnika koji dolazi na objekt u gradu kod nekih pokazatelja manje, a kod nekih veće. Naime, dok je grad lošije od prigradskih i ruralnih naselja opremljen otvorenim igralištima, i po površini i po broju stanovnika koji dolaze na igralište, u pogledu zatvorenih sportskih objekata grad je u neuporedivoj prednosti.
Što se zatvorenih objekata tiče, to, međutim, nije tako. Štaviše, sasvim je suprotno. Jer, u pogledu zatvorenih sportskih objekata, ali i zatvorenih i otvorenih bazena, gradska naselja pokazuju izrazitu nadmoć. Grad je daleko bolje opremljen sportskim dvoranama (salama, halama) u školama i uoše, ali je selo bolje opremljeno sportskim igralištima na otvorenom.
Tako da moramo raditi na tome da moć koju sport ima, bude pravilno raspoređena na celoj teriotriji jednog društva da bi svi građani imali mogućnost da koriste sportske potencijale, što može biti veoma veliki korak za buduće lokalne autoritete.
